Regularna aktywność fizyczna jest jedną z podstawowych potrzeb naszych czworonożnych przyjaciół. Niestety, zdarza się, że niektóre zwierzęta nie mają zapewnionej odpowiedniej dawki ruchu. Czasem przyczyną jest brak wiedzy, możliwości lub czasu właścicieli. Innym razem brak ruchu u psa wynika z zaleceń lekarza weterynarii. Jak rozpoznać, gdy w naszym psie budzi się frustracja spowodowana brakiem ruchu?
Ile aktywności potrzebuje pies?
Niestety, nie da się jednoznacznie odpowiedzieć na to pytanie. Poziom aktywności u psów może drastycznie różnić się w zależności od rasy, linii hodowlanej, wieku, stanu zdrowia, a także osobniczych cech zwierzęcia. Pięcioletni buldog francuski z zaawansowanym BOAS nie będzie w stanie dorównać aktywnością dwuletniemu husky z linii pracującej.
Dlatego tak ważne jest, by wybierając rasę psa brać pod uwagę naszą własną aktywność i czas, jaki jesteśmy w stanie poświęcić na spacery i treningi z psem. Decydując się np. na owczarka belgijskiego musimy zarezerwować miejsca w dziennym rozkładzie dnia, zarówno na spacery, jak i treningi. Weekendowa aktywność nie jest czymś, co będzie wystarczające dla przedstawicieli tej rasy.
Podobnie jest w przypadku psów adoptowanych. Większość domów tymczasowych i schronisk jest w stanie określić, jak wyglądają potrzeby ruchowe konkretnego podopiecznego. Wolontariusze i pracownicy z pewnością pomogą nam znaleźć przyjaciela, który najlepiej dopasuje się do naszego trybu życia. Ważne jednak, by nie koloryzować i szczerze odpowiadać na pytania.
Frustracja spowodowana brakiem ruchu u psa
Zbyt mała ilość aktywności, a zwłaszcza nagłe ograniczenie ilości ruchu, może powodować frustrację u naszych czworonogów. Nawet psy, które z powodu kontuzji nie powinny wychodzić na długie spacery, często mają ochotę biegać i nie radzą sobie z emocjami. Dotyczy to zwłaszcza psów sportowych, a także ras bardziej aktywnych fizycznie. Przekonanie takich zwierząt do aktywności zastępczej i ograniczenie wyjść z domu wyłącznie do spacerów fizjologicznych, często może być bardzo trudne. Takimi zwierzętami targają duże emocje, które muszą znaleźć jakieś ujście.
Psy sfrustrowane nagłym brakiem ruchu mogą więc szczekać, domagać się uwagi, niszczyć przedmioty, załatwiać się w domu czy wykazywać inne niepożądane zachowania. Jeśli sytuacja będzie się przedłużać, może to prowadzić do poważnych problemów behawioralnych. Widać to zwłaszcza w przypadku psów ras aktywnych i pracujących, które trafiają w ręce ludzi kompletnie nieprzygotowanych na pracę z tego typu zwierzęciem. Zbyt mała dawka ruchu oraz pracy umysłowej często przekłada się na niszczenie mebli, kopanie dołów w ogrodzie, gonienie rowerzystów, szczekanie na wszystko dookoła czy noszenie kamieni. Zachowania te mają przynieść ulgę psu, który spragniony jest pracy.
