Kaszel kenelowy u psa to jedna z najczęściej występujących chorób zakaźnych u czworonogów niezależnie od wieku. Może przybrać formę lekkiego lub ciężkiego przebiegu choroby. Jakie są objawy oraz jak leczyć kaszel kenelowy?
Kaszel kenelowy – co to jest?
Według definicji za kaszlem kenelowym kryje się każda choroba zakaźna układu oddechowego. Wyjątkiem jest nosówka. Kaszel kenelowy u psa przenosi się drogą kropelkową orz wziewną. W związku z tym rozprzestrzenia się w błyskawicznym tempie.
Twój pupil może się nią zarazić nawet przy krótkim kontakcie z wydzieliną chorego czworonoga m.in. podczas spaceru, gdy ma kontakt z innym psem lub, gdy wypije wodę z miski chorego psa. Co więcej, drobnoustroje mogą osiadać nawet na butach czy ubraniach, a więc o zakażenie wcale nietrudno.
Warto również dodać, że kaszel kenelowy rozwija się w:
- niehigienicznych warunkach;
- w skupiskach zwierząt: hotele dla psów, hodowle, wystawy i zawody dla psów, schroniska oraz sklepy ze zwierzętami.
Kaszel kenelowy u psa może wystąpić u każdego zwierzaka, niezależnie od wieku. Najczęściej dotyka on czworonogi o obniżonej odporności m.in. szczeniaki, starsze i schorowane psy oraz z chorobami. Kaszel jest uleczalny. Jednak dla psów o osłabionej odporności, może być bardzo niebezpieczny.
Jakie są objawy kaszlu kenelowego?
Kaszel kenelowy u psa powodują zarówno bakterie, jak i wirusy. Wywołują go:
- adenowirusy typu 2 (CAV-2),
- bakterie krztuśca Bordetella bronchiseptica,
- wirusy grypy Parainfluenza canis (CPI).
Najpierw pies zaraża się wirusem. W momencie, gdy jego odporność słabnie, dochodzi również do infekcji bakteryjnej. W związku z tym infekcja ma najczęściej charakter mieszany, wirusowo-bakteryjny. Objawy kaszlu kenelowego występują zazwyczaj od 3 do 10 dni od momentu zachorowania. Na początku można zauważyć brak apetytu oraz pogorszenie samopoczucia czworonoga. Pies nie jest chętni do zabawy ani do wyjść na spacer.
Ponadto, w jest smutny, a także osowiały. Później może dojść gorączka, która sięga nawet 40 stopni Celsjusza. Najbardziej charakterystycznym objawem jest suchy i bardzo dokuczliwy kaszel, który nie pozwala spać w nocy ani zwierzęciu, ani pupilowi. W zależności od stadium choroby, pies może mieć odruch wymiotny, a nawet i wymiotować podczas kasłania. Kaszel może być na początku łagodny, a potem nasilać się, zwłaszcza podczas zmiany temperatury np. gdy wyjdziesz z pupilem na spacer lub wysiłku fizycznego czy doznania silnych emocji. Dlatego ogranicz zmianę temperatury oraz wysiłek do minimum. Staraj się również nie robić rzeczy, które wprowadzą go w stan ekscytacji np. nowa zabawka.
Zwierzak kaszle wtedy tak, że wygląda to jakby się dusił lub czymś się udławił. Dzieje się tak, ponieważ podczas kaszlu, zwierzę mocno pracuje tłocznią brzuszną. Przez to sprawia mylne wrażenie, jakby miał problem ze złapaniem oddechu. Kaszel jest zazwyczaj suchy. Rzadko zdarza się, aby był on mokry. Może trwać nawet do kilkunastu minut. Towarzyszy temu wyciek z nosa, a także ze spojówek. Zazwyczaj jest on wodnisty, ale może przerodzić się w rodny. W niektórych przypadkach, pies może mieć biegunkę oraz powiększone węzły chłonne.
Głównymi objawami kaszlu kenelowego u psa są:
- gorączka,
- wodnisty wyciek z nosa i spojówek,
- uporczywy kaszel,
- wymioty podczas kaszlu.
Kaszel kenelowy – jak przebiega leczenie u psa?
Kaszel kenelowy u psa może być lekki, ale i poważny. Wszystko zależy przede wszystkim od odporności psa. W niektórych przypadkach choroba przypomina zwykłe przeziębienie. Pupil nie ma apetytu, kaszle, ale nie ma żadnych innych poważniejszych dolegliwości. Objawy te zazwyczaj znikają w ciągu 2 tygodni i często wystarczą domowe sposoby na kaszel kenelowy. W przypadku średnio-ciężkiego przebieg, wymienione objawy są bardziej nasilone. Zwierzę męczy suchy i uporczywy kaszel, któremu towarzyszy wyciek z nosa. Na całe szczęście dobrze i szybko reaguje na podane przez weterynarza leki.
Wszelkie objawy ustępują po kilku dniach i pies zaczyna dochodzić do siebie. Niestety są również czworonogi, które ciężko znoszą chorobę. Pies nie tylko kaszle, ale ma do tego silne duszności. Podczas pokasływania wygląda, jakby się dusił. Mogą temu towarzyszyć odruchy wymiotne lub wymioty. Do tego dochodzi wysoka gorączka, nawet do 40 stopni Celsjusza. W ciężkim stadium kaszel kenelowy u psa może przeobrazić się w zapalenie płuc, a także spowodować nieodwracalne zmiany jak niewydolność układu oddechowego. W skrajnych przypadkach może skończyć się śmiercią czworonoga.
Dlatego niezwykle istotna jest szybka reakcja oraz podjęcie leczenia. Leczenie kaszlu zależy przede wszystkim od przebiegu choroby, a sam okres inkubacji choroby wynosi zazwyczaj od dwóch aż do 30 dni. Lekarz weterynarii dokładnie przebada psa. Przeprowadzi również z Tobą wywiad. Pamiętaj, aby powiedzieć mu o wszystkim, co Cię nie pokoi. Musisz również poinformować go, czy pies miał kontakt z innymi czworonogami, a także czy przebywał ostatnio w hotelu dla psów lub był na wystawie. Jeśli jest to szczeniak wzięty ze schroniska, to także powiedz o tym weterynarzowi.
Na podstawie udzielonych przez Ciebie informacji oraz objawów klinicznych, które występują u psa, lekarz weterynarii zaleci odpowiednie leczenie. Jeżeli Twój pupil ma objawy wskazujące na lekkie stadium choroby, zazwyczaj stosuje się leki przeciwkaszlowe i przeciwgorączkowe, które podajesz mu w domu. Warto również podawać psu preparaty wspierające odporność. Mogą one znacznie wspomóc czworonoga w walce z infekcją, a tym samym skrócić czas trwania choroby. Weterynarz może zalecić takie antybiotyk. Wtedy musisz pamiętać, aby pies przebywał w domu.
W przypadku średnio-ciężkiego przebiegu choroby, nie obędzie się bez antybiotyku. Do tego lekarz przepisze leki, które działają osłonowo na jelita. Jeżeli stadium choroby jest bardzo poważne, pies musi przyjmować antybiotyk oraz leki osłonowe. Podaje się również leki przeciwwymiotne. Pies może mieć również podaną kroplówkę, aby uniknąć odwodnienia, a także karmi się go przez sondę. W skrajnych przypadkach wymaga hospitalizacji.
Domowe sposoby na psi kaszel kenelowy
W przypadku wystąpienia zakaźnego zapalenia tchawicy i oskrzeli należy niezwłocznie udać się z psem do kliniki weterynaryjnej. Zwłaszcza, gdy pupil nie tylko kaszle, ale ma również gorączkę. Kaszel kenelowy u psa powinien być leczony na podstawie zaleceń lekarza weterynaryjnego. istnieją jednak domowe sposoby na kaszel kenelowy.
Należy jednak pamiętać, że wizyta i weterynarza jest konieczna, nawet w lekkim przebiegu choroby. Domowe sposoby mają za zadanie wspomóc walkę psiaka z chorobą i tym samym skrócić jej przebieg, a także być profilaktycznym działaniem, aby zmniejszyć ryzyko zarażenia się psa w przyszłości. Przede wszystkim:
- Podawaj psu leki zgodnie z zaleceniami lekarza weterynarii,
- Odizoluj czworonoga od źródła zakażenia,
- Pamiętaj o odpowiednim nawodnieniu pupila. Tym samym zapewnij mu stały dostęp do świeżej wody w temperaturze pokojowej,
- Zadbaj o to, aby pupil odpoczywał przez około 14-21 dni.
- Odizoluj czworonoga od źródła zakażenia,
- Unikaj nadmiernej ekscytacji psa np. nie dawaj mu nowych zabawek, nie pozwalaj mu bawić się z innymi psami. Może to stymulować ataki kaszlu,
- Pamiętaj o odpowiednim nawodnieniu pupila. Tym samym zapewnij mu stały dostęp do świeżej wody.
Na kaszel kenelowy u psa są również szczepienia. Obecnie stosuje się szczepionkę, zawierając antygen bakterii Bordetella bronchoseptica oraz wirusów Parainfluenza canis i Adenowirus. To szczepionka w postaci aplikatora. Należy ją wkropić bezpośrednio do jednej z dziurek w nosie. W ten sposób budowana jest odporność miejscowa. Na rok wystarczy jedna dawka szczepionki. Zaczyna działać już w ciągu 72 godzin o jej podania. Szczepionkę można podać szczeniętom, które ukończyły 3 tydzień życia.
Pamiętaj, że jednorazowe podanie szczepionki, nie da psu odporności na lata. Zapytaj swojego lekarza weterynarii, co jaki czas należy odnawiać szczepionkę. Udzieli Ci on wskazówek oraz powie, kiedy masz się zgłosić z psem na kolejną dawkę. Bardzo ważna jest również profilaktyka. Staraj się unikać skupisk psa takich jak hotele dla psów. Jeśli masz zaufaną osób, z którą możesz zostawić psa pod Twoją nieobecność, to zawsze będzie to lepszy wybór.
