Wypadanie sierści u psa to naturalny proces wymiany sierści, związany ze zmianą pór roku i nie powinien budzić niepokoju. Problem pojawia się wtedy, gdy pies traci sierść nadmiernie. Dlaczego psu wypada sierść. I czy łysienie psa wymaga leczenia?
Wypadanie sierści u psa – jak przebiega i na co zwrócić uwagę?
Linienie jest fizjologicznym procesem zrzucania sierści. Pies traci sierść przez cały rok, ale w niewielkich ilościach. Najczęściej obserwuje się dwa razy do roku podczas zmiany pór – wiosną oraz jesienią. Nazywa się to linieniem okresowym i ma związek z dostosowaniem się okrywy włosowej do temperatury na zewnątrz.
W zależności od rasy, a tym samym różnej sierści, linienie może być praktycznie niezauważalne. taka sytuacja ma miejsce u czworonogów, które nie posiadają podszerstku. Najmniej sierści gubią takie rasy jak: pudel, czarny terier rosyjski, sznaucer i basenji. Natomiast u tych ras, które mają długą sierść z gęstym podszerstkiem, linienie może być dość obfite i trwać nieco dłużej. Takie zjawisko nie jest żadnym powodem do obaw.
Problem pojawia się w momencie, gdy zauważysz nadmierne wypadanie sierści u psa, które trwa cały rok lub pies łysieje nagle. Prowadzi ono do łysienia. Łyse placki u psa mogą pojawić się w określonych miejscach lub na całym ciele. Przyczyną może być osłabienie organizmu, a tym samym spadek odporności, choroby ogólnoustrojowe, niedobory pokarmowe oraz alergie. Zmiany przybierają różne postacie. Mogą być:
- rozległe – znajdują się na całym ciele,
- symetryczne – najczęściej pojawiają się na boku ciała czworonożnego przyjaciela,
- ograniczone – łyse placki u psa widoczne są tylko w niektórych miejscach np. na małżowinie usznej bądź ogonie.
Łysieniu może, ale nie musi, towarzyszyć świąd. Warto wiedzieć, że świąd objawia się nie tylko nadmiernym drapaniem, ale również wylizywaniem, gryzieniem, ocieraniem się o różne przedmioty, a także tarzaniem się. Wbrew pozorom taki symptom łatwo przegapić. Zwłaszcza jeśli pracujesz i pies spędza w domu kilka godzin sam. Po powrocie z pracy zwierzę jest zaabsorbowane Tobą, zabawą oraz jedzeniem i poświecą mniej czasu na drapanie,
Jakie mogą być przyczyny wypadania sierści u psa?
Nadmiernie wypadająca sierść u psa może różne przyczyny. Wyróżnia się przede wszystkim:
- nieprawidłowe żywienie – jeżeli zwierzę ma nieodpowiednio zbilansowaną dietę to objawem jest właśnie wypadanie sierści u psa. Linienie rozkłada się równomiernie. Powodem może być niedobór makro oraz mikroelementów, złej jakości tłuszcze, słaba strawność składników odżywczych, alergia pokarmowa lub nietolerancja pokarmowa. Łysienie psa może świadczyć również o niedoborze cynku lub biotyny. Najczęściej pojawiają się one u czworonogów, które karmione są ludzkim jedzeniem tzw. „resztkami” z obiadu,
- alergia – u czworonogów, tak jak i u ludzi, występują alergeny, które wywołują alergię. Może być ona kontktowa npo. uczulenie na ugryzienie pcheł zwane APZS, środowiskowa np. na pyłki lub roztocza, a także alergia pokarmowa, którą wywołują niektóre produkty. Jednym z objawów alergii jest wypadająca sierść u psa oraz świąd, który występuje na całym ciele albo w konkretnych miejscach,
- zaburzenia hormonalne – pies łysieje również w wyniku zaburzeń hormonalnych. Problem pojawia się w przypadku nadczynności kory nadnerczy, zwanej chorobą Cushinga. U chorych zwierząt wydziela się kortyzol, prowadzący do ścieńczenia się skóry oraz wyłysień. Pies traci sierść na grzbiecie, a także po bokach. Inną chorobą jest niedoczynność tarczycy, która ma niekorzystny wpływ na jego włosy. Zarówno jakość, wzrost, jak i wymianę. Ze względu na małą ilość hormonów tarczycy w organizmie, można zaobserwować łysienie u psa,
- grzybica skóry – jeżeli psu wypada sierść, winowajcą mogą być grzyby z rodzaju Microsporum lub Trichophyton. Zmiany skórne pojawiają się zazwyczaj równomiernie na całym ciele. Zdarza się jednak, że występują w postaci pojedynczych zmian na konkretnych częściach ciała np. na łapach, tułowiu albo głowie. Zmiany grzybiczne przybierają najczęściej postać okrągłego wyłysienia, a w jego środku zaczyna odrastać sierść. Towarzyszy temu suchość skóry oraz łupież,
- pasożyty – jeśli zauważysz, że Twój pies się drapie i wypada mu sierść, sprawdź, czy przyczyną nie są pasożyty. Wywołują one silny świąd. W efekcie czworonóg się mocno drapie, co skutkuje powstaniem łysych placków. Ponadto, pasożyty osłabiają włos, pogorszają jakość sierści i sprawiają, że powstaje łupież. Najczęściej diagnozuje się u czworonogów nużycę, pchlicę, chejletielozę oraz świerzbowiec drążący. Przy nużycy zaobserwujesz łysienie u psa wokół oczu. Tworzą się tzw. „okulary”. U psów ze świerzbem wyłysienia pojawiają się na małżowinach usznych oraz łokciach. Natomiast w wyniku pchlicy świąd występuje w okolicy nasady ogona, a także lędźwi,
- choroby bakteryjne – nadmierne wypadanie sierści u psa może być przyczyną choroby bakteryjnej. Najczęściej diagnozuje się ropne zapalenie skóry. Poza gubieniem sierści pojawia się zaczerwienienie, obrzęk, wysięk zapalny i wykwity skórne.
- stres – pies traci sierść w skutek stresu. Pojawia się u czworonogów z lękiem separacyjnym, ale również w wyniku wydarzenia, które powoduje strach np. przed wizytą w klinice weterynaryjnej. W przypadku problemów behawioralnych, warto zasięgnąć opinii behawiorysty,
- przyjmowanie niektórych leków – jeśli pies przyjmuje silne leki np. antybiotyki (długotrwałe przyjmowanie), chemioterapię, to skutkiem ubocznym może być utrata sierści,
- punkty uciskowe – zdarza się, że łyse placki u psa pojawiają się w miejscu wyrostków kostnych: łokci czy guzy biodrowe. Są to miejsca, na który czworonogów najczęściej opiera się oraz leży. Wyłysienie jest skutkiem ubocznym ciągłego drażnienia skóry, a także mechanicznego usuwania włosów na skutek tarcia oraz twardego podłożona. Zdarza się, że w miejscach tych tworzą się także tzw. modzele, czyli zrogowacenia oraz zgrubienia skóry. Problem ten pojawia się przede wszystkim u ras olbrzymich i dużych, które dużo ważą.
Ponadto, wyróżnia się inne, rzadziej występujące przyczyny. Pies może chorować na alopencje x, czyli łysienie na nieznanym tle, a także wyłysienie małżowin uszu, sezonowe łysienie boków psa, łysienie z rozrzedzeniem kolory, zwane chorobą błękitnych psów czy karłowatość przysadkową.
Pies traci sierść – co to może oznaczać?
Drapanie, chwytanie zębami sierści czy wylizywanie konkretnego miejsce na ciele to powszechne zjawisko, które zapewne zauważysz u swojego czworonoga. O ile jest to sporadyczny incydent, nie ma powodu do zmartwień. Sytuacja komplikuje się w momencie, gdy czworonożny przyjaciel zaczyna nadmiernie się drapać, wygryzać i lizać na grzbiecie oraz w innych miejscach. Są to symptomy, których nie można bagatelizować, ponieważ mogą świadczyć o problemach zdrowotnych. Jeśli zaobserwujesz, że pies zaczął się nagle drapać, gubi sierść i pojawiają się łyse placki u psa, koniecznie zabierz zwierzę do lekarza weterynarii.
Weterynarz dokładnie obejrzy zmiany skórne. Przeprowadzi również z Tobą wywiad. Zapyta Cię, od kiedy pies traci sierść oraz się drapie, a także o inne objawy. Postaraj mu się powiedzieć o wszystkich symptomach, które Cię niepokoją. Weterynarz zleci również odpowiednie badania, które ułatwią mu postawienie diagnozy. Będą to podstawowe badania krwi, ale wzbogacone o hormony, a także cytologia skóry, zeskrobina, a także trichogram, czyli mikroskopowe badanie włosów.
Na podstawie tego badania lekarz będzie mógł sprawdzić, czy psu wypadają włosy młode czy starsze, a także sprawdzić ich budowę. W niektórych przypadkach weterynarz może zlecić jeszcze dodatkowe badania np. posiew bakteryjny z antybiogramem, biopsje skóry i badanie histopatologiczne, jak i posiewy na dermatofity. Leczenie można rozpocząć wtedy, gdy weterynarz ustali, co powoduje łysienie psa i różni się w zależności od postawionej diagnozy. Weterynarz może wdrożyć odpowiednie leki, zalecić suplementację, podać preparaty na pasożyty, a także przepisać leki przeciwgrzybiczne. W przypadku, gdy pies gubi sierść w wyniku nieprawidłowej diety, weterynarz zaleci jej zmianę.
Będziesz musiał zmienić dotychczasowa karmę na karmę lepszej jakości, a także stosowanie suplementów. Lekarz zaleci także stosowanie specjalistycznych kosmetyków m.in. szamponów, wcierek, pianek czy spot-onów, które aplikuje się bezpośrednio na skórę. pamiętaj, że problemy dermatologiczne leczy się długo. Cały proces trwa nawet kilka miesięcy.
Choroby skóry u psów związane z wypadaniem sierści
Nadmierne wypadanie sierści u psa może być objawem choroby skóry. Istnieje ich kilka, a w śród nich wyróżnia się m.in.:
- świerzb u psa – to choroba pasożytnicza, której objawy są widoczne na całym ciele czworonoga. W pierwszej kolejności pojawia się świąd, rumień, a następnie można zaobserwować łysienie u psa oraz strupy,
- atopowe zapalenie skóry – AZS to problem, z którym borykają się nie tylko ludzie, ale również czworonożni przyjaciele. To przewlekła dolegliwości, która ma skłonność do nawracania. Przyczyną AZS są alergeny kurzu, pleśni, pyłków roślin, detergentów, pasożyty, schorzenia wewnętrzne, a także wahania gospodarki hormonalnej. Niestety postawienie właściwej diagnozy i leczenie to trudne zadanie, ponieważ symptomy mają różny stopień nasilenia. Ponadto, pojawiają się niezależnie od rasy, płci oraz wieku. Atopowemu zapaleniu skóry towarzyszy głównie świąd, zapalenie spojówek, strupy, rumienie, a także utrata sierści, związana m.in. z wygryzaniem i drapaniem swędzącego miejsca,
- nużyca – nużyca to choroba, którą wywołuje nużeniec psi. Rozróżnia się postać miejscową, która cechuje się niewielkimi zmianami chorobowymi oraz uogólniona, gdzie zmiany skórne występują na całym ciele. Głównymi objawami jest rumień oraz złuszczenia w okolicy głowy, pyska oraz oczu.
Pamiętaj również o tym, że problemy skórne mogą mieć również inne podłoże. Zdarza się, że świąd, a w efekcie nadmierne wypadanie sierści u psa, ma związek:
- ze zmianą szamponu,
- zbyt częstymi kąpielami,
- z kontaktem z detergentem,
- uszkodzeniami mechanicznymi np. wbitą drzazgą,
- z oparzeniami wskutek promieniowania UV.