Padaczka u psów to choroba układu nerwowego, która jest jedną z najczęściej występujących u czworonogów. Powtarzające się ataki , diagnozowane są jako epilepsja u psa. Jakie są objawy padaczki u psa? I co należy zrobić, gdy nastąpi atak padaczki u psa?
Atak padaczki u psa
Padaczka u psa jest zaburzeniem czynności mózgu, które charakteryzuje się występowaniem napadów drgawkowych. Atak padaczki u psa przebiega w kilku fazach:
- Faza prodromalna – można ją zaobserwować tylko u niektórych czworonogów. W tej fazie zwiastuje się zbliżający napad. Zwierzę zmienia zachowanie, staje się osowiałe oraz nadpobudliwe. Zaczyna chodzić w kółko, poszukując ustronnego i spokojnego miejsca, w którym będzie mógł się ukryć. Etap ten może trwać kilka godzin, a nawet i kilka dni.
- Faza aura – to początkowy atak padaczki u psa, trwający od kilku sekund do kilku minut.
- Faza właściwa napadu (ictus) – jej przebieg zależy od postaci choroby. Padaczka u psa może trwać krótko, a czworonóg być w tym czasie przytomny. Natomiast przy silniejszych atakach, zwierzę traci przytomność, całe ciało drzy, a ruchy ciała są niekontrolowane.
- Faza ponapadowa – zwana również popadaczkową lub postiktalną charakteryzuje się tym, że pupil odpoczywa i zaczyna odzyskiwać sprawność. Może być w stanie dezorientacji lub powoli wracać do aktywności. Etap tern trwa od kilku minut do nawet kilku godzin.
Ze względu na częstotliwość występowania ataków, wyróżnia się atak padaczki u psa:
- pojedynczy,
- gromady – czyli więcej niż dwa ataki w ciągu doby,
- ataki padaczkowe – to atak, który trwa 30 minut lub sytuacja, w której występuje kilka ataków padaczkowych po sobie, a pies nie odzyskał świadomości. Ze względu na zagrożenie zdrowia i życia pupila, konieczna jest natychmiastowa interwencja lekarza weterynarii.
Padaczka u psa – jakie są jej przyczyny?
Epilepsja u psa może mieć różne podłoże. Biorąc pod uwagę charakter choroby, wyróżnia się:
1. Padaczka pierwotna u psa
Pierwotna epilepsja u psa, zwana również idiopatyczną, to rodzaj padaczki, której przyczyny nie są znane. Ta padaczka u psa diagnozowana jest wtedy, gdy lekarz weterynarii wykluczy wszystkie inne możliwe przyczyny. Może być wrodzona, uwarunkowana genetycznie. Pojawia się w okresie od 6 miesiąca życia do 5 lat. Zaleca się, aby psy chorujące na padaczkę nie były rozmnażane.
2. Padaczka wtórna u psa
Wtórna padaczka u psów, pojawia się w wyniku strukturalnych lub czynnościowych uszkodzeń mózgu. Dzieli się ją na dwie grupy:
- przyczyny wewnątrzczaszkowe, czyli wszelkie zmiany w mózgu, które mogą powstać w wyniku urazu mózgu lub w skutek choroby. Zalicza się do nich m.in. uszkodzenia naczyń, urazy np. komunikacyjne, nowotwory, wrodzone wady budowy mózgu m.in. wodogłowie, zapalenie opon mózgowych, wylew krwi.
- przyczyny pozaczaszkowe, czyli padaczka u psów reaktywna, która powstaje wskutek zaburzeń patologicznych w innej, pozaczaszkowej lokalizacji. Zalicza się tu przede wszystkim zaburzenia metaboliczne m.in. dysfunkcję pracy nerek oraz wątroby np. mocznicę, encefalopatię wątrobową,, hipoglikemię (niski poziom cukru we krwi i hiperglikemię (wysoki poziom cukru we krwi), zatrucia m.in. metalami ciężkimi, fosforoorganikami, zaburzenia elektrojelitowe, choroby zakaźne takie jak nosówka, tężec i wścieklizna.
Objawy padaczki u psa
Objawy padaczki u psa, tak samo jak i częstotliwość ataków, przybierają różną formę. Ze względu na obraz kliniczny, ataki padaczki u psa dzieli się na drgawki:
1. Częściowe
Napady te nie mają wpływu na stan świadomości psa. Występują natomiast zaburzenia ruchowe oraz zachowania. Mają postać:
- prostą – są to objawy ruchowe, takie jak drżenia mięśni twarzy, drganie kończyn czy przechylanie głowy. Napady te nie powodują utraty świadomości.
- złożoną – w tym przypadku dochodzą objawy psychiczne m.in. okresowe zmiany zachowania, nagłe epizody agresji, histerii, wycie oraz szczekanie.
2. Uogólnione
Mogą przybrać postać:
- konwulsyjną – charakteryzuje się gwałtownymi skurczami mięśni. Najczęściej pies traci świadomość. Może pojawić się ślinotok, wymioty oraz popuszczanie moczu i kału. Zwierz e może wydawać dźwięki, takie jak wycie, skomlenie oraz szczekanie,
- niekonwulsyjną.
Padaczka u szczeniaka
Epilepsja u psa może być wrodzona i uwarunkowana genetycznie. Najczęściej pojawia się padaczka u szczeniaka, zazwyczaj u około rocznych czworonogów, takich ras jak: szpic fiński, wilczarz irlandzki, beagle oraz owczarek belgijski.
Wysoki wpływ czynnika genetycznego na pojawienie się schorzenia występuje również u psów rasy labrador retriever, border collie, berneński pies pasterski, golden retriever, owczarek australijski, owczarek szetlandzki, pudel miniaturowy, angielski springer spaniel, wyżeł włoski, wyżeł węgierski.
Padaczka u psa po ugryzieniu kleszcza
Kleszcze wywołują wiele chorób, które stanowią zagrożenie zarówno dla zdrowia, jak i życia czworonoga. jedną z nich jest borelioza. To choroba bakteryjna, wywołana przez krętek z rodziny Spirochetacea. Zbyt późne leczenie lub brak leczenia boreliozy prowadzi do wielu powikłań. jednym z nich jest padaczka u psa.
Jeżeli podejrzewasz, ze Twój pupil mógł zachorować na boreliozę, bezzwłocznie udaj się do kliniki weterynaryjnej. Lekarz weterynarii przeprowadzi z Tobą wywiad, zbada psa oraz wykona badanie krwi, test pyłkowy, wykrywający obecność przeciwciał przeciwko bakterii albo badanie laboratoryjne.
W sytuacji, gdy okaże się, że padaczka u psa rzeczywiście była objawem boreliozy i weterynarz potwierdzi diagnozę, wdroży odpowiednie leczenie. Chorobę tą leczy się poprzez podawanie antybiotyków przez około cztery tygodnie. W ciągu kilku dniach stan zdrowia pupila powinien się poprawić.
Padaczka u psa – jak mu pomóc?
Padaczka u psów to choroba, która wymaga od opiekunów niezbędnej wiedzy o tym, jak pomóc w przypadku ataku. Jeżeli zauważysz atak padaczki u psa, to przede wszystkim kontroluj jego cały przebieg. Dzięki temu uchronisz czworonoga przed dodatkowymi urazami np. uderzeniem głowy w twarde podłoże. Przede wszystkim:
- usuń z otoczenia wszystkie przedmioty, o które pupil mógłby się uderzyć czy też skaleczyć,
- w miarę możliwości osłaniaj głowę pupila,
- jeśli masz taką możliwość, połóż pod głowę psa przedmiot, który zamortyzuje otoczenie np. poduszkę, koc,
- jeżeli pupil ma coś w pysku np. zabawkę, smakołyk, pokarm, to koniecznie usuń je z pyska,
- jeżeli język przyczynia się do problemów z oddychaniem, wyjmij go,
- podaj leki na padaczkę dla psa.
Gdy atak padaczki u psa się skończy, zapewnij mu spokojnie miejsce, w którym będzie mógł odpocząć. Niech nikt mu nie przeszkadzam w tym czasie. Jak się w pełni uspokoi, koniecznie zabierz go do kliniki weterynaryjnej.
Leczenie padaczki u psa – jak wygląda?
Padaczka u starego psa, jak i u szczeniaka wymaga nie tylko kontrolowania pupila samemu, ale również wdrożenia odpowiedniego leczenia. Podaje się przede wszystkim leki na padaczkę dla psa, takie jak:
- fenobarbital – to jeden z najczęściej podawanych leków. Cechuje się skutecznością, a ponadto jest niedrogi. Jest lekiem pierwszego rzutu w leczeniu padaczki. Przy dłuższym zażywaniu wymaga kontroli poziomów parametrów wątroby, ponieważ może ją osłabić,
- bromek potasu;
- lewetyracetam,
- imepitoina – nie stosuje się jej jako lek pierwszego rzutu przy stanie padaczkowym oraz napadach gromadnych.
- Gabapentyna,
- Zonisamid.
Leczenie padaczki u psa w przypadku ataków występujących częściej niż raz w miesiącu, a także, gdy są to ataki gromadne polega na podawaniu środków przeciwdrgawkowych. W przypadku stanu padaczkowego, pupil wymaga interwencji weterynarza. Podawane są dożylne leki na padaczkę dla psa. Natomiast, gdy stan czworonoga się ustabilizuje, lekarz przepisze leki i wypuści psa do domu.
Leczenie padaczki u psa skupia się przede wszystkim na całkowitym wyeliminowaniu napadów drgawkowych. pamiętaj jednak, ze niestety istnieją przypadki, w których jest to niemożliwe. W takiej sytuacji celem jest zmniejszenie zarówno nasilenia, jak i częstotliwości ataków. Leki na padaczkę dla psa musza być systematycznie podawane. Tylko dzięki temu terapia przyniesie pożądany efekt. Dlatego musisz to kontrolować.
