Pinczer miniaturowy na pierwszy rzut oka jest słodkim, zabawnym i bezbronnym psem. W rzeczywistości ten niewielkich rozmiarów pies to bystra i charakterna rasa, która jest bardzo ruchliwa i aktywna. Jeśli tylko sprostasz wszystkim jego wymaganiom, zyskasz wiernego przyjaciela, który będzie Ci towarzyszył do końca swoich dni.
Charakter pinczera miniaturowego
Pinczer miniaturowy to rasa, która wciąż kojarzy się z małym, przeuroczym pieskiem, którego można nosić w torebce. Nic bardziej mylnego! Ten niewielkich rozmiarów psiak jest bardzo inteligentnym i pewnym siebie zwierzakiem. Cechuje się poczuciem pewności siebie, a także sporą odwagą. Dzięki temu sprawdza się jako pies stróżujący. Jeśli coś go niepokoi, daje o tym znać m.in. szczekając. A to wszystko za sprawą rozwiniętej czujności.
Podobnie, jak teriery, szybko się nudzi, szukając alternatywnego zajęcia, jakim jest m.in. gryzienie butów i mebli, a także kopanie w ogrodzie. Rasa ta uważana jest za szczekliwą. Pinczery miniaturowe szczekają, aby zakomunikować chęć do zabawy, a także wykorzystują szczekanie jako formę sprzeciwu przeciwko pozostawieniu samemu w domu. Te niewielkie psiaki są bardzo wierne, aczkolwiek na ich lojalność trzeba sobie najpierw zasłużyć. Gdy się przywiążą do opiekuna, tworzą z nim bardzo silną więź. Tak samo, jak pinczery małpie, miniaturowe również są psem jednego pana. W praktyce oznacza to, że wśród opiekunów wybierają jednego, którego traktują jako lidera. To wcale nie oznacza, że nie przywiązują się do innych domowników. Chętnie z nimi się bawią, spędzają czas, ale pełnie szczęścia osiągają dopiero przy swoim ukochanym panu.
Wbrew pozorom pinczery nie należą do spokojnej rasy. To bardzo aktywne i ruchliwe czworonogi, które wymagają zdecydowanie większej dawki ruchu niż inne rasy. Konieczne są dłuższe spacery, a także jedno wyjście, podczas którego zwierzę się wybiega, aby spożytkowały energię. Warto mieć na uwadze, że poza obciążeniem fizycznym, należy im zapewnić równe wyzwania intelektualne. Dzięki takiemu połączeniu ten niewielkich gabarytów pies stanie się zrównoważonym i miłym przyjacielem całej rodziny. Śmiało można z nimi uprawiać różne sporty, takie jak wspinaczka górska czy jogging. One będą szczęśliwe, że mogą się ruszać, a przy okazji spędzać czas ze swoim właścicielem.
Pinczery miniaturowe uchodzą za wesołe i przyjazne psy. Pomimo tego odziedziczyły po swoich przodkach bardzo silny instynkt obronny. Niegdyś pinczery były wykorzystywane jako psy, które mają bronić domostwa przed intruzami oraz szkodnikami. Do dziś stróżują i reagują na obcych szczekiem. Nadal mają silny instynkt łowiecki. Dlatego jeśli zauważą szczura lub mysz, pobiegną za gryzoniem.
Psy tej rasy są inteligentne i bardzo szybko się uczą, dzięki czemu nauka podstawowych komend nie powinna sprawiać problemów. Należy jednak mieć na uwadze, że bywają zaborcze, przez co szkolenie wymaga od opiekuna zaangażowania, cierpliwości i bycia konsekwentnym. Warto połączyć naukę z zabawą, co z pewnością przyniesie lepsze efekty, ponieważ pinczery uwielbiają zabawę ze swoim właścicielem. Świetnie sprawdzą się także przekąski, które można wykorzystać jako nagrodę za naukę komendy lub pożądane zachowanie. Tym bardziej, że psy tej rasy są prawdziwymi łakomczuchami.
Wygląd
Pinczer miniaturowy, jak sama nazwa wskazuje, jest niewielkim psem. Dorosłe czworonogi osiągają 25-30 centymetrów wysokości i ważą 3-6 kg. Charakteryzują się krótką, gęstą i lśniącą sierścią w kolorze czarnym, czarno-czerwonym lub brązowym.
U osobników o umaszczeniu czarno-czerwonym sierść jest połyskująco czarna ze rdzawo-czerwonymi łatami. Najciemniejsze i zarysowane oznaczenia występują głównie pod oczami i szyją, na łapach oraz śródręczu, u nasady ogona, a także po wewnętrznej stronie podudzia. Pinczer miniaturowy ma bardzo smukłą sylwetkę, która wydaje się być kwadratowa. W praktyce oznacza to, że wysokość ciała czworonoga jest bardzo zbliżona do jego długości. Uszy w kształcie litery V mogą być stojące lub oklapnięte.
Wzorzec – 185
Klasyfikacja FCI: Grupa 2. Pinczery, sznaucery, molosy i szwajcarskie psy do zaganiania bydła. Sekcja 1.1 Pinczery i sznaucery
kraj pochodzenia: Niemcy
Wielkość: Psy i suki: 25 do 30 cm.
Długość życia: 12 – 15 lat
Waga – Psy i suki: od 4 do 6 kg
Maść (szata): Maść pinczera miniaturowego dzieli się na:
- jednolitą: czerwień jelenia, jasno ruda aż do ciemno rudej,
- czarno podpalana – lśniąca czarna maść z czerwonymi znaczeniami.
Sierść jest krótka, gładka, lśniąca i przylegająca bez przełysień i bez podszerstka.
Podatność na choroby: Pinczer miniaturowy należy do zdrowych ras. Wykazuje tendencje do osadzania się kamienia nazębnego. Do najczęstszych chorób zalicza się m.in. zwichnięcie rzepki, choroby metaboliczne oraz problemy z oczami.
Cena psa: 1200 a 2500 zł
Żywienie
Pinczer miniaturowy jest niewielkich rozmiarów psem, a więc wymaga małej ilości pokarmu. Żywienie może opierać się zarówno na podawaniu mu gotowych karm, jak i samodzielnym gotowaniu. Decydując się na domowe żywienie lub dietę BARF, należy zadbać o odpowiednią suplementację. W tym celu najlepiej skontaktować się z lekarzem weterynarii lub psim dietetykiem Pinczery miniaturowe mają skłonność do nadwagi. Dlatego należy kontrolować wielkość posiłków oraz uważać na ilość smakołyków. Tym bardziej, że psy tej rasy to prawdziwe łakomczuchy.
Zdrowie – choroby typowe dla rasy
Pinczery miniaturowe to rasa dość zdrowa. Należy zwrócić szczególną uwagę na regularną higienę jamy ustnej, ponieważ zwierzęta te mają tendencje do nadmiernego kamienia nazebnego oraz chorób przyzębia. Zdarza się, ze psy tej rasy źle reagują na podane szczepienie. Reakcja ta występuje nie tylko u szczeniąt, ale również u dorosłych osobników, niezależnie od wieku psa, a także składu oraz producenta szczepionki. Dlatego po szczepieniu powinno się bacznie obserwować czworonoga. Wszelkie niepokojące objawy należy skonsultować z lekarzem weterynarii.
U pinczerów miniaturowych diagnozuje się również zwichnięcie rzepki i chorobę Legga- Calvego- Perthesa, czyli martwicę głowy kości udowej. W związku z tym nie wolno bagatelizować żadnego zaburzenia chodu czy kulawizny. Pinczery wykazują również predyspozycje do cystynurii, objawiającej się krwiomoczem, częstomoczem lub brakiem moczu. Wśród najczęściej pojawiających się chorób u pinczerów miniaturowych, wymienia się:
- chorobę Legga- Calvego- Perthesa
- zwichniecie rzepki,
- dysplazję stawów łokciowych,
- zaćmę,
- cystynurię, czyli kamicę pęcherza moczowego,
- postępujący zanik siatkówki (PRA),
- chorobę Von Willebranda typu 1,
- mukopolisacharydozę VI
Psy w wieku średnim i starszym wykazują predyspozycje do chorób serca. Dlatego przynajmniej raz w roku powinno się je zabierać na wizytę kontrolną, aby weterynarz osłuchał zwierzaka. Warto również robić badania krwi, uwzględniające poziom hormonów tarczycy.
Pinczer miniaturowy – dla kogo?
Ze względu na niewielkie rozmiary psy tej rasy mogą swobodnie mieszkać w mieszkaniu. Należy jednak pamiętać, że są bardzo aktywnymi psiakami i wymagają odpowiedniej dawki ruchu.
Najlepiej odnajdą się w domku z ogródkiem, na którym mogą hasać i bawić się całymi dniami. Mając taką przestrzeń do dyspozycji i możliwość wybiegania się, psy czują się znacznie lepiej i są spokojniejsze, a na dodatek potrafią się w pełni zrelaksować.
Jeżeli nie masz ogrodu, w którym zwierzę może się wybiegać, koniecznie musisz mu zagwarantować przynajmniej jeden, długi spacer z zabawą w ciągu dnia. Doskonale sprawdzi się rzucanie piłką. Nie tylko pozwoli spożytkować psu energię, ale w ten sposób można nauczyć psa komend m.in. „aport”, „przynieś”, „zostaw”. Ponadto, taka forma spędzania wspólnego czasu buduje pozytywną więź między zwierzęciem a opiekunem. Pinczer miniaturowy będzie idealnym wyborem dla osób, które lubią aktywność fizyczną i chętnie zaangażują czworonoga.
Pomimo tego, ze psy tej rasy są małe, to są doskonałymi towarzyszami podczas jazy na rowerze, joggingu, wędrówek górskich, a nawet i jeździectwa. Opiekun psa tej rasy musi również przeznaczyć czas, a także uzbroić się w cierpliwość podczas wychowywania zwierzaka. Co prawda, pinczery miniaturowe uczą się szybko, ale ze względu na ich wybuchowy temperament, nauka ich wymaga bycia konsekwencji i trzymania ręki na pulsie. Zarówno wychowanie, jak i proces socjalizacji należy zaczaić już w wieku szczenięcym.
Psy tej rasy sprawdzą się u seniorów, o ile osoba starsza jest w stanie zapewnić mu odpowiednią dawkę ruchu.
Pinczerów miniaturowych nie poleca się osobom, które pracują na pełen etat i na ten okres muszą zostawić zwierzę samo w domu.
Psy tej rasy nie są polecane również do domu z małymi dziećmi, ponieważ wymagają dużo uwagi. Ponadto, nie przepada za gwałtownymi i nieprzewidywalnymi ruchami i reakcjami maluchów.
Psy tej rasy wymagają przede wszystkim świadomego opiekuna, który da ogromną miłości czworonogowi, jednocześnie doceniając jego temperament i gospodarując czas na wychowanie czworonoga. Jeśli pinczer miniaturowy będzie miał to wszystko, wniesie mnóstwo radości do domu. Opiekun będzie cieszył się bardzo lojalnym przyjacielem, który stanie się niezastąpionym towarzyszem mnie tylko podczas aktywności fizycznej, ale na każdym kroku.
Pielęgnacja
Pielęgnacja pinczera miniaturowego nie jest ani czasochłonna, ani skomplikowana. Psy powinny być czesane raz w tygodniu. Do szczotkowania świetnie sprawdzi się szczotka z włosia o gęstej i równej szczecinie. Pinczer miniaturowy, podobnie jak pinczer małpki, ma skłonności do osadzania się kamienia nazębnego, który niekiedy usuwa się poprzez zabieg.
Dlatego wymaga systematycznego czyszczenia zębów. W tym celu warto mu podawać dodatkowo specjalne smaczki, które zapewniają higienę jamy ustnej. Czworonóg musi mieć również regularnie przycinane pazury. Można robić to samodzielnie lub udać się do gabinetu weterynaryjnego. Nie wolno zapomnieć o systematycznym czyszczeniu uszu.
Wady i zalety
Zalety pinczera miniaturowego:
- bardzo lojalny towarzysz,
- łatwy w pielęgnacji,
- uwielbia długie spacery oraz aktywność fizyczną,
- można z nim uprawiać ulubiony sport,
- nie jest rogi w utrzymaniu.
Wady pinczera miniaturowanego:
- jest zaborczy,
- bywa zazdrosny,
- jest bardzo energiczny,
- przy braku socjalizacji może być agresywny wobec innych psów,
- jest szczekliwy.
Historia i pochodzenie
Pinczer miniaturowy pochodzi z Niemic. Jest najmniejszy z trzech ras pinczerów. Za jego przodka uznaje się pinczera średniego. Początkowo był on psem, którego zadanie polegało na łapaniu szczurów. Był także wykorzystywany do stróżowania gospodarstwa, szczególnie w dzielnicach portowych. Z czasem stał się psem do towarzystwa. Warto jednak pamiętać, że obecne pinczery miniaturowe odziedziczyły instynkt myśliwski po swoich przodkach. Pierwsza publikacja o pinczerach miniaturowych pochodzi z 1900 roku podczas wystawy w Stuttgarcie. Natomiast w 1929 roku założono Amerykański Klub Miniaturowego Pinczera.
Ciekawostki
Ze względu na silny instynkt łowiecki w przeszłości wykorzystywano pinczery miniaturowe do łapania szczurów, przede wszystkim na wsiach oraz w miastach portowych.
Pinczery miniaturowe są przez wiele osób nazywane „Sarenką” i „ratlerkiem”.
Pinczery miniaturowe marzną zimą, dlatego warto zakładać im wygodne ubranko, które ogrzeje, a jednocześnie nie będzie krępować mu ruchów.
Aby pozbyć się zabrudzeń z sierści pinczera, można przetrzeć jej powierzchnię czystą, nawilżoną ściereczką.
