To rasa psów należąca do grupy terierów, która powstała w XIX wieku. Foksterier, choć jest małym psem to w jego krwi płynie łowiecki temperament. To niezawodny kompan podczas polowań – energiczny, nieustraszony o wesołym usposobieniu będzie nieodłącznym towarzyszem człowieka. Mniej znanym kuzynem tej rasy jest foksterier gładkowłosy, który jak sama nazwa wskazuje, różni się rodzajem sierści.
Charakter foksterierów szorstkowłosych
Foksterier szorstkowłosy (Fox Terrier Wire), określany przez miłośników rasy jako foks słynie z dużego temperamentu i siły charakteru. Jego upór zawsze jest w stanie doprowadzić go do upragnionego celu, dlatego psy tej rasy chętnie realizują na polowaniach. To zasługa instynktu dziedziczonego po przodkach wraz z siłą i wytrzymałością. Obecnie cechy te predysponują tę rasę do uprawiania psich sportów w szczególności dyscyplin takich jak agility i flyball.
Jedną ze znanych cech charakteru foksteriera szorstkowłosego jest jego inteligencja. Psy tej rasy szybko się uczą i lubią każdy rodzaj aktywności. Uwielbiają przyswajanie nowych komend, ponieważ powtarzanie tych samych zadań z czasem zaczyna je zwyczajnie nudzić.
Wygląd foksteriera szorstkowłosego
Foksterier szorstkowłosy jest małym, niskim psem o mocnym kośćcu i kwadratowej sylwetce. Idealne proporcje ciała są zauważalne, dzięki wysokości w kłębie i długości tułowia mierzonej od stawu barkowego do guza siedzeniowego. Wyważona budowa jest szczególnie widoczna w równych proporcjach pomiędzy kufą i mózgoczaszką. Kufa sprawia wrażenie silniejszej, dzięki kędzierzawej sierści brody i wąsów.
Szyja foksteriera jest muskularna i stopniowo rozszerza się ku barkom. Podczas oglądania jej z boku tworzy wdzięczny łuk. Grzbiet jest krótki, prosty i mocny. Charakterystyczną cechą wyglądu klatki piersiowej jest dobre uwydatnienie żeber rzekomych (tylnych). Ogon foksteriera jest silny, wysoko osadzony, ale nie powinien być noszony nad grzbietem. Nie może być również zakręcony. Szczęka foksteriera jest idealnie dopasowana, co sprawia, że wyglądem przypomina nieco nóż. Już na pierwszy rzut oka widać silną szczękę i żuchwę. Natomiast za silnie uwydatnione mięśnie i kości nie są pożądane u foksteriera. Psy tej rasy mają nożycowy zgryz. Górna linia czaszki jest płaska, a jednocześnie lekko pochylona, a jej szerokość stopniowo zmniejsza się ku oczom.
Pies ma mały nos w czarnym kolorze. Swój charakterystyczny wygląd foksterier zawdzięcza bystremu i nieco zawadiackiemu spojrzeniu. Oczy foksteriera są ciemne, małe i głęboko osadzone. Niewielkie, stojące, średniej grubości uszy układają się w kształt litery „V” i są średniej grubości. Mają kształt płatka róży. Małżowina jest zagięta, a opadając, przylega do policzków. Kończyny przednie są proste niezależnie od tego, z której strony patrzymy na psa. Kończyny tylne są muskularne i mocne. Uda są silne i długie. Kolana nie mogą być zwrócone zarówno na zewnątrz, jak i do wewnątrz tak samo, jak łapy.
Wzorzec rasy wskazuje na niskie położenie stawów skokowych. Łapy są okrągłe i mają jędrne, grube opuszki palców. Cechą charakterystyczną ruchu jest dynamiczny wykrok kończyn tylnych. Cecha wpisana w wygląd tej odmiany foksteriera to bardzo szorstki włos. Jego długość powinna mieć 2 cm długości na łopatkach, natomiast 4 cm na grzbiecie, wierzchniej części kończyn tylnych, klatce piersiowej i na kłębie. Podszerstek jest krótszy i bardziej miękki niż włos.
Wzorzec – numer 169
Kraj pochodzenia: Wielka Brytania
Wielkość: Psy mierzą średnio od 36 do 39 cm wysokości w kłębie. Suki są mniejsze i mierzą od 33 do 35 cm.
Waga: Idealna waga samca wynosi 8,25 kg, suki są lżejsze i ważą od 6 do 8 kg, natomiast za perfekcyjną wagę uważa się około 7,3 kg.
Maść (szata): Maścią dominującą jest biel w czarne łaty, często występuje także umaszczenie czarne podpalane i rudawe. Natomiast łaty pręgowane, czerwone, wątrobiane lub niebiesko łupkowe nie są pożądane.
Zdrowie: Psy nie zapadają na typowe przypadłości.
Długość życia: od 13 do 15 lat
Cena foksteriera szorstkowłosego: około 2000 złotych
Żywienie foksterierów szorstkowłosych
Foksterier szorstkowłosy jest zaliczany do małych ras, których żywienie powinno uwzględniające niewielkie porcje. Ważne jest podawanie posiłków w krótkich odstępach czasu. Psy tej rasy nie są zbyt wymagające pod względem żywienia, ale jak w każdym przypadku ważna jest zbilansowana dieta. Dotyczy to zarówno karmy mokrej, jak i suchej, która powinna być bogata w składniki odżywcze. Zaleca się wprowadzenie minimum 2 posiłków dziennie.
W trosce o prawidłowe funkcjonowanie układu trawiennego nie należy często zmieniać diety. Należy kontrolować psa podczas spożywania posiłku, rasa ta ma tendencje do łapczywego jedzenia, dlatego warto zainwestować w miskę spowalniającą. Ważnym elementem żywienia foksteriera jest kontrola liczby podawanych smakołyków, ponieważ foksy mają tendencje do otyłości.
Zdrowie – choroby typowe dla foksterierów szorstkowłosych
Foksterier szorstkowłosy cieszy się dobrym zdrowiem. To wytrzymała rasa, która dobrze radzi sobie w różnych warunkach pogodowych. Nie wyklucza to jednak tendencji do pewnego rodzaju schorzeń, a wśród nich częstych alergii skórnych w tym atopowego zapalenia skóry. Problemy foksterierów ze zdrowiem często wiążą się z chorobami oczu, które niejednokrotnie mają podłoże genetyczne. Do najpopularniejszych z nich należy zaliczyć zaćmę, zanik siatkówki, zwichnięcie soczewki, czy owrzodzenie rogówki. Wśród chorób typowych dla rasy należy również wymienić:
- niedorozwój móżdżku,
- przemieszczone moczowody,
- napadowy wzrost napięcia mięśni,
- zespół Fallota (złożona wada serca).
Foksterier szorstkowłosy – dla kogo?
Pies tej rasy jest doskonałym wyborem dla osób aktywnych. Nie ma również przeciwwskazań do jej wyboru przez alergików. Ważną potrzebą foksteriera szorstkowłosego jest ruch i nowe wyzwania. To pies ciekawy świata, który chętnie i szybko uczy się nowych rzeczy. Najlepiej sprawdzi się w domu, w którym nie ma innych zwierząt. Właściciel foksteriera powinien być stanowczy, konsekwentny, dlatego ta rasa nie jest polecana osobom, dla których będzie to pierwszy pies.
Ze względu na wzmożoną potrzebę ruchu odradza się wybór foksteriera osobom starszym i zapracowanym. Psy tej rasy, choć adaptują się do każdych warunków to jednak zdecydowanie lepiej, będą czuły się w domu z ogrodem lub na wsi, gdzie łatwiej znaleźć przestrzeń, aby zapewnić im odpowiednią dawkę ruchu.
Pielęgnacja foksterierów szorstkowłosych
Specyficzna sierść foksterierów szorstkowłosych wymaga odpowiedniej pielęgnacji. Na szczęście nie jest ona dość skomplikowana i w przypadku tej odmiany foksteriera wystarczy szczotkowanie 2 razy w tygodniu. W tym celu należy jednak sięgnąć po specyficzne przyrządy, jakimi są: szczotka włosiana lub metalowa (zwana pudlówką), grzebień o średnio gęstym lub większym rozstawie zębów. Psa nie należy jednak czesać „na sucho”. Przed przystąpieniem do czesania należy nawilżyć sierść specjalną odżywką, na przykład w postaci aerozolu.
Przy wyborze oliwki do pielęgnacji sierści dla tej rasy należy pamiętać, aby była ona pozbawiona olejków. Zważając, że barwą dominującą w umaszczeniu psa jest biel, można również sięgnąć po specjalną odżywkę przeznaczoną dla białej sierści. Czas czesania powinien wynosić około 15-20 minut. Pielęgnacja odmiany szorstkowłosej powinna również uwzględniać trymowanie i kąpiel u groomera. Zalecana częstotliwość wizyt to 2-3 razy do roku. Jeśli decydujemy się na kąpanie psa w domu to, należy pamiętać o tym, że rasy szorstkowłose nie powinny być kąpane zbyt często.
Większa intensywność zabiegów, która obejmuje również strzyżenie zgodne ze wzorcem rasy, jest obowiązkowa dla psów wystawowych. Należy pamiętać, że pielęgnacja nie ogranicza się wyłącznie do dbałości o sierść, ale powinna również uwzględniać okolice oczu, uszu i jamy ustnej.
Wady i zalety foksterierów szorstkowłosych
Zalety foksterierów szorstkowłosych:
- lubi dzieci
- idealny pies do towarzystwa
- chętnie i szybko się uczy
- ma wesołe usposobienie
- posłuszny
- zrównoważony i spokojny
Wady foksterierów szorstkowłosych:
- złośliwy, absorbujący (jeśli ma zapewnioną niedostateczną ilość ruchu)
- szczekliwy
- przejawia tendencje do niszczenia zabawek i kopania dziur w ogrodzie
- niezależny, ma skłonność do ucieczek
- łakomy
- uparty
- źle znosi obecność innych zwierząt
Historia i pochodzenie foksterierów szorstkowłosych
Foksteriery są prawdopodobnie najstarszą spośród ras terierów. Krajem pochodzenia foksów jest Wielka Brytania. Pierwsze wzmianki o rasie pojawiły się w XVI wieku w książkach na temat łowiectwa. Mowa w nich o ich niesamowitej zdolności wypłaszania lisów z nor. Z tą aktywnością jest związana również etymologia nazwy rasy, która jest połączeniem dwóch słów fox – lis i łacińskiego terra – ziemia. Foksterier szorstkowłosy jest uważany za krzyżówkę manchestera lub beagle’a z bulterierem. Kynolodzy upatrują się podobieństwa w umaszczeniu foksa z dwiema pierwszymi rasami.
Natomiast grację przypisują genom bulteriera. W tym miejscu warto podkreślić, że ówcześnie psy tej rasy miały delikatną konstrukcję i wdzięczny chód. Przez długi czas uważano, że foksterier szorstkowłosy różni się od swoich kuzynów długością włosa, jednak w XIX wieku (w 1876 roku) podjęto decyzję o wyodrębnieniu tych dwóch ras. Rok wcześniej powstał oficjalny klub hodowców rasy (Fox Terrier Club).
Początkowo jednak miał problemy z uznaniem odmiany szorstkowłosej, jednak ostatecznie zdecydowano się na zalegalizowanie trymowania. Historia przyczyniła się do ukształtowania wzorca rasy, co widać, chociażby po tym, że do dzisiaj łaty w kolorze rudawym nie są pożądane. Wynika to z tego, że w przeszłości w umaszczeniu foksterierów kolory te nie były dopuszczalne, ponieważ przywodziły na myśl rude futro lisa.
Ciekawostki o foksterierach szorstkowłosych
Foksteriery szorstkowłose to rasa, której nie sposób odmówić wrodzonego wdzięku. Ich urzekające spojrzenie i skłonność do zabawiania właściciela uczyniła z foksteriera prawdziwą gwiazdę ekranu. Wystarczy tu wspomnieć o amerykańskim filmie z 1934 roku „W pogoni za cieniem” (The Thin Man), który przyczynił się do rozpowszechnienia tej rasy. Foksteriery szorstkowłose uświetniały wiele hollywoodzkich produkcji z udziałem sławnych aktorów.
Rasa ta jest również bohaterem czeskiej książki „Kaszeńka czyli Żywot szczeniaka” autorstwa Karela Čapka. Kolejną lubianą, a zarazem budzącą wiele emocji ciekawostką jest ta dotycząca słynnego Titanica. W tym legendarnym rejsie uczestniczył właśnie przedstawiciel rasy foksterier. Znaną wąskiemu gronu ciekawostką jest fakt, iż znudzony foksterier ma nieodparty nawyk żucia stóp. Często pojawia się on na skutek niezaspokojenia odpowiedniej ilości ruchu.
