Udar u psa – objawy i rozpoznanie. Liczy się czas!

weterynarz bada psa po udarze mozgu

Przez wiele lat myślano, że udar u psa to zjawisko bardzo rzadkie. Aktualne badania pokazują, że udary naczyniowe to 1,5-2% przypadków neurologicznych. Jakie są objawy udaru u psa? Jak wygląda leczenie? I jakie są rokowania?

Udar mózgu u psa – jakie są jego przyczyny?

Do udaru mózgu u człowieka przyczynia się picie alkoholu, palenie papierosów, stosowanie używek. Na tej podstawie można byłoby sądzić, że udar mózgu u psa nie występuje. W końcu czworonogi nie mają takich nawyków. W praktyce okazuje się, że wylew u psa jest także spotykany. Zdecydowanie rzadziej stwierdzam niż u człowieka, ale występuje. Co w takim razie jest przyczyną?

W pierwszej kolejności warto przytoczyć definicję udaru. Udar mózgu u psa definiuje się jako ostry oraz niepostępujący proces patologiczny, który obejmuje tkankę nerwową w czasie dłuższym niż 24 godziny. Ataki krótsze nazywa się przejściowymi atakami niedokrwiennymi, które powodują mniejsze spustoszenie w organizmie. Ze względu na mechanizm powstania, wyróżnia się udar:

  • niedokrwienny – nazywany również zawałem mózgu. To najczęściej występujący udar mózgu u psa. Dzieli się dodatkowo na udar zatorowy oraz zakrzepowo-zatorowy. Mózg czworonoga zaopatrywany jest przez krew w glukozę oraz tren, które muszą być stale dostarczane do mózgu. W przypadku zmniejszenia przepływu krwi dochodzi do zaburzenia w funkcjonowaniu tkanki nerwowej, ponieważ następuje deficyt potrzebnych składników. W efekcie dochodzi do zaburzeń neurologicznych. Należy pamiętać, że długie niedokrwienie niesie za sobą poważne konsekwencje, w tym nieodwracalne zmiany w tkance nerwowej, a nawet i jej martwicę,
  • hemodynamiczny – to wynik spadku ciśnienia tętniczego, co skutkuje obniżeniem przepływu mózgowego do wartości krytycznych, jednak bez przeszkody w naczyniu,
  • krwotoczny – jak sama nazwa wskazuje, ten typ udary powstaje w wyniku krwawienia wewnątrzczaszkowego.
Przeczytaj:  Narkoza u psa - fakty i mity

Udar u psa – potencjalne objawy

Udar mózgu u psa na samym początku nie daje o sobie znać. Możliwe, że pierwsze symptomy przeoczysz. Tak jak i u ludzi, tak u zwierząt pojawiają się lekkie zawroty głowy, asymetria głowy, a także problemy z widzeniem na jedno oko. Bardzo ciężko to zauważyć. W większości wylew u psa jest dla opiekuna zauważalny, dopiero gdy następują poważne objawy udaru u psa, takie jak:

  • skrajne osłabienie psa. Zaobserwujesz przede wszystkim osłabienie kończyn na tle neurologicznym. Pojawia się ze względu na zablokowanie przewodzenia informacji z nerwów do mięśni psa. Konsekwencją tego jest to, że pies chodzi jak pijany, ma problem nawet ze staniem,
  • oczopląs, który objawia się głównie mimowolnym oraz rytmicznym poruszaniem się gałek ocznych. Wiąże się to z utratą równowagi w napięciu mięśni oka,
  • jadłowstręt,
  • nudności i wymioty,
  • nagła utrata wagi,
  • zmiany w świadomości czworonoga. Zależą one od stopnia udary. Należą do nich m.in. apatia, brak reakcji na swoje imię, zabawę oraz inne bodźcie, agresja, utrata przytomności.

Jeżeli zauważysz który z objawów, nie zwlekaj i zabierz futrzanego przyjaciela do kliniki weterynaryjnej. Nierozpoznany ani nieleczony wylew u psa może prowadzić do trwałego kalectwa, a nawet śmierci. Dlatego w przypadku wystąpienia schorzenia liczy się każda minuta. Natychmiastowa reakcja minimalizuje ryzyko wystąpienia powikłań.

Pies chodzi jak pijany – co to oznacza?

Wylew u psa, czyli udar krwotoczny to jeden z rodzajów udarów, spotykanych u psów. Co prawda, jest on rzadki, ale może występować. Polega on na wylewie krwi do mózgu czworonoga, co powoduje krwawienie w strukturze mózgu albo dookoła.

Wywołuje go m.in. pęknięcie naczyń krwionośnych, a także zaburzenia związane z krzepnięciem krwi. Niestety wylew u psa jest również trudny do zaobserwowania w fazie początkowej. Dopiero po pewnym czasie zauważysz, że pies chodzi jak pijany oraz inne objawy, charakterystyczne dla tego schorzenia. Warto wtedy od razu wybrać się do weterynarza, aby wykluczył lub potwierdził obawy.

Przeczytaj:  Burczenie w brzuchu u psa - co może oznaczać bulgotanie w psim brzuchu?

Czy pies wyjdzie z udaru?

W sytuacji, gdy zaobserwujesz objawy udaru u psa, musisz jak najszybciej zareagować. Zabierz psa do najbliższego gabinetu weterynaryjnego. Tam lekarz weterynarii dokładnie zdiagnozuje czworonoga, aby potwierdzić, że rzeczywiście jest to wylew u psa. Następnie wprowadzi odpowiednie leczenie, które polega w szczególności na wyeliminowaniu czynników, które wywołały symptomy oraz uzupełnieniu deficytów neurologicznych.

Weterynarz dobierze odpowiednią terapię po to, aby przywrócić odwracalne deficyty. Warto mieć na uwadze, że w przypadku wystąpienia nieodwracalnych zaburzeń neurologicznych, rokowanie dla zdrowia i życia pupila jest znacznie gorsze. Leczenie szpitalne polega na:

  • zastosowaniu tlenoterapii,
  • zastosowaniu płynoterapii,
  • zmniejszeniu obrzęku mózgu,
  • obniżenie ciśnienia krwi,
  • wyrównanie równowagi kwasowo-zasadowej organizmu,
  • doprowadzeniu do prawidłowej temperatury ciała,
  • uzupełnieniu utraconych elektrolitów oraz płynów.

W tym celu weterynarz stosuje środki farmakologiczne. Niezwykle istotna jest obecność opiekuna, dzięki czemu pupil czuje wsparcie i bliskość, co pozytywnie wpływa na zwalczenie uszkodzeń neurologicznych i samopoczucie.

Udar u psa – jak zapobiec?

Opiekunowie nie zawsze mają wpływ na to, czy ich pies zachoruje, czy nie. jednak w przypadku wielu chorób niezwykle istotna jest odpowiednia profilaktyka, która minimalizuje wystąpienie różnych chorób. W przypadku udaru profilaktyka powinna skupiać się przede wszystkim na regularnej aktywności fizycznej, dostosowanej do potrzeb i możliwości pupila. Staraj się codziennie wychodzić na co najmniej jeden długi spacer. Bardzo ważna jest także odpowiednio zbilansowana dieta, bogata w składniki odżywcze, które są niezbędne do prawidłowego funkcjonowania organizmu.

Wybieraj wysokiej jakości karmy, które dostarczą futrzanemu przyjacielowi, wszystkich witamin i minerałów. Zadbaj również oto, aby zwierzę nie miało otyłości, która sprzyja rozwojowi chorób i powstawaniu zaburzeń. Konieczne są również regularne wizyty u weterynarza oraz badania kontrolne, które pozwolą wykryć ewentualne nieprawidłowości. Warto je robić raz w roku.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany.