Obrzęk płuc u psa następuje wtedy, gdy w pęcherzykach płucnych zamiast gazu zgromadził się płyn z domieszką białka. Taka sytuacja wiąże się z wieloma przykrymi konsekwencjami dla czworonoga, takimi jak duszności, kaszel u psa. Wymaga interwencji lekarza weterynarii i decyzji o dalszym postępowaniu. Jak leczyć obrzęk płuc u psa? Jakie są objawy i rokowania?
Jakie są objawy obecności wody w płucach psa?
Kardiogenny obrzęk płuc objawia się podobnie jak niekardiogenny.
Objawem obecności wody w płucach u psa są:
- duszności,
- zaniepokojenie,
- szybszy oddech,
- oddychanie przy otwartej jamie ustnej,
- owrzodzenie jamy ustnej,
- oparzenia,
- brak chęci do przyjmowania pozycji leżącej,
- wypuszczanie bąbli nosem,
- uporczywy kaszel, który pojawia się nad ranem, w nocy oraz w trakcie wysiłku,
- zwiększona męczliwość,
- możliwa utrata przytomności.
Ostatnie trzy wymienione objawy zazwyczaj świadczą o niewydolności serca. Wymagają szybkiej interwencji lekarza weterynarii. Warto dodać, że obrzęk płuc u psa towarzyszy takim chorobom jak:
- Choroba zwyrodnienia zastawek (zwana endokardiozą) – zastawki nie domykają się, co powoduje zaburzenie pracy serca. Dotyka psy ras małych i średnich m.in. maltańczyków, jamników, sznaucerów miniaturowych, pudli, chihuahua, yorkshire terrier czy cavaler king charles spaniel.
- DCM czyli kardiomiopatia rozstrzeniowa – to schorzenie nabyte, które polega na upośledzeniu czynności skurczowej serca. W obrębie włókien mięśnia sercowego występują nieodwracalne zmiany. Na tę przypadłość narażone są młode psy oraz w średnim wieku dużych ras m.in. dogi niemieckie, owczarki niebieckie, dobermany, boksery, bernardyny, nowofundlandy oraz wilczarz irlandzki.
Woda w płucach u psa – jak przebiega leczenie?
Woda w płucach u psa wymagania konsultacji u lekarza weterynarii. Dlatego jeśli pupil ma objawy niekardiogennego obrzęku płuc, bezzwłocznie udaj się do kliniki weterynaryjnej. Należy jednak stosować się do kilku zasad.
Przede wszystkim pamiętaj o tym, aby ograniczyć stres oraz czynniki, które wprowadzą pupila w stan ekscytacji do minimum, ponieważ może to tylko nasilić objawy.
W związku z tym nie karm psa na siłę, nie dawaj mu żadnych zabawek, nie baw się z nim. Do kliniki przewieź go maksymalnie z jedną osobą, która będzie go kontrolowała i której się nie boi.
Większa liczba osób może sprawić, że się zestresuje, co z kolei spotęguje występujące objawy. Ograniczenie stresu oraz zapewnienie mu spokoju, zmniejszy zapotrzebowanie na tlen, który w takiej sytuacji jest niezwykle potrzebny chorym czworonogom.
Niezwykle istotne jest również odpowiednie ułożenie psa. Nie kładź go na boku. Najbezpieczniejsza pozycja to pozycja na mostku. Pozwala na swobodne oddychanie. Gdy już dojedziesz do kliniki, psa przejmie lekarz weterynarii.
Zanim postawi diagnozę bada czworonoga tak, wykluczyć różne przyczyny objawów obrzęku m.in.:
- wirusowego, grzybicznego i bakteryjnego zakażenia płuc,
- obrzęku płuc na tle kardiogennym,
- obecności ciał obcych,
- nowotworu płuc, choroby ztorowo-zakrzepowej płuc,
- choroby obturacyjnej górnych dróg oddechowych,
Na podstawie badania i wywiadu postawi diagnozę i przedstawi plan działania. Zalecić może tlenoterapię, czyli podaniu pupilowi dodatkowej dawki tlenu przy pomocy cewnika donosowego lub maski.
Może być również wymagana intubacja. Zależy to od stanu, w jakim jest pupil. W wielu przypadkach weterynarz dodatkowo uspokaja zwierzę, stosując uspokojenie farmakologiczne. Pozwala ono ustabilizować stan pupila.
Psy denerwują się, gdy są w klinice, a wokół jest pełno ludzi. To dla nich bardzo stresowe sytuacje, które tylko potęgują występowanie problemów z oddychaniem. W takich sytuacjach uspokojenie farmakologiczne zwierzaka aż do czasu ustabilizowania jego stanu zdrowia jest niezbędne. Może też podać leki moczopędne takie jak Furosemid.
Trzeba jednak zaznaczyć, że leki moczopędne mają akurat ograniczone działanie w przypadku niekardiogennego obrzęku płuc. Dzieje się tak, ponieważ przyczynę stanowi zmiana przepuszczalności naczyń krwionośnych, nie ciśnienia.
Na podstawie badania klinicznego weterynarz zadecyduje o dalszym leczeniu. Może zalecić płynoterapię, najczęściej stosowaną przy odwodnieniu lub wstrząsie. Może również zalecić leki, które unormują stężenie tlenu we krwi, a także usuną płyn, który zalega w płucach.
Jeżeli przyczynę stanowi obturacyjna choroba dróg oddechowych, to lekarz zaleci glikokortykosterydy. ich celem jest zmniejszenie obrzęku. Warto jednak dodać, że jeżeli nastąpi reakcja zapalna to są one nieskuteczne. Co więcej, mogą narazić psa na zakażenia takie jak bakteryjne zapalenie płuc. W
Warto również dodać, że niekardiogennego obrzęku płuc nie jest łatwo uniknąć. W wielu przypadkach choroba pojawia się przypadkiem i jako właściciel czworonoga nie masz wpływu na wystąpienie.
Dlatego zaleca się regularnie odwiedzać gabinet weterynaryjny w celu kontrolowania zdrowia psa. o niezwykle istotne w przypadku każdego psa, ale szczególnie ważna jest kontrola psów, które mają predyspozycje do wystąpienia obrzęku.
Dzięki systematycznym badaniom, minimalizujesz ryzyko wystąpienia niekardiogennego obrzęku płuc u psa, które może być wynikiem choroby obturacyjnej dróg oddechowym.
Staraj się także ograniczyć kontakt pa z dymem i toksynami. uważaj również, aby nie miał styczności z kablami elektrycznymi, aby nie wystąpiło porażenie prądem, które jest bardzo niebezpieczne dla czworonoga. Zagraża jego zdrowiu, a nawet i życiu
Płyn w płucach a dodatkowe badania
Przy niekardiogennym obrzęku płuc, lekarz weterynarii może zlecić dodatkową diagnostykę w postaci wykonania dodatkowych badań. Dzięki temu łatwiej będzie mu znaleźć przyczynę schorzenia i na tej podstawie postawić odpowiednią diagnozę, a także wdrożyć leczenie. Do takich badań zalicza się:
Badanie krwi
Tak samo jak w przypadku człowieka to podstawowe badania, które powinno się wykonać przy podejrzeniu obrzęku płuc. Na podstawie wyników lekarz weterynarii zdiagnozuje problem zdrowotny. O niekardiogennym obrzęku płuc może świadczyć m.in.:
- zmiana ilości krwinek białym, której towarzyszy obniżenie liczby płytek krwi, co widoczne jest w badaniu morfologicznym,
- brak zmian albo obniżenie poziomu albumin, czyli białek obecnych we krwi w badaniu biochemicznym,
- podwyższony poziom cukru we krwi na skutek stresu w badaniu biochemicznym.
Ponadto, wykonuje się również badanie gazometryczne krwi tętniczej, aby ocenić stopień zaburzenia funkcji płus na podstawie zawartości dwutlenku węgla i stopnia niedotlenienia. Natomiast u czworonogów w ciężkim stanie wykonuje się badanie krzepliwości krwi.
Zdjęcie RTG klatki piersiowej
Najlepiej, aby było wykonane u czworonoga uspokojonego farmakologicznie, a także po stabilizacji jego stanu zdrowia. Jeżeli jest to początek choroby lub łagodny przypadek, to na zdjęciu będzie widać zacienienie śródmiąższowe.
Natomiast w zaawansowanym stadium zauważalne są nacieki pęcherzykowe zazwyczaj w doogonowo-dobrzusznych polach płucnych.
Badanie USG
Kolejnym badaniem jest USG, na którego podstawie lekarz weterynarii może stwierdzić lokalizację, a także nasilenie obrzęku. Ponadto, umożliwia bieżące monitorowanie stanu czworonoga.
Plusem badania USG jest bezinwazyjność. Ponadto pozwala wykryć płyn w płucach u psa nawet, jeżeli jest go niewiele. Przy zdjęciu RTG może być to niewidoczne.
Badanie cytologiczne płynu z dróg oddechowych
Wyniki posiewu są ujemne. Mogą być dodatnie jedynie gdy oprócz obrzęku płuc, pupil ma również bakteryjne zapalenie płuc
Echokardiografia serca
Dodatkowo zaleca się konsultacje kardiologiczną i echokardiografię serca, aby wyklucz kardiogenne tło obrzęku płuc.
Tak obszerna diagnoza pozwoli lekarzowi weterynarii dokładnie zdiagnozować chorobę, jego przyczynę. Dzięki temu lekarz będzie mógł zalecić dalsze leczenie, podać leki czy też zadecydować o ewentualnej hospitalizacji czworonoga.
Niekardiogenny obrzęk płuc u psa – jakie są przyczyny?
Z obrzękiem płuc u psa mamy do czynienia wtedy, gdy w tkance śródmiąższowej, a następnie w świetle pęcherzyków gromadzi się płyn. Woda w płucach u psa może pojawić się na tle niekardiogennym, czyli w wyniku zadziałania czynnika lub na tle kardiogennym w wyniku niewydolności serca.
W przypadku niekardiogennego obrzęku, płyn w płucach u psa pojawia się na skutek zadziałania czynnika, który zwiększa wspomnianą przepuszczalność naczyń krwionośnych. W rezultacie następują reakcje zapalne, pogłębiające się po 24 godzinach od działania czynnika.
Komórki takie jak makrofagi i neutrofile przemieszczają się do miejsc, w których gromadzi się płyn. Niekardiogenny obrzęk płuc nie jest zależny ani od płci, ani od uwarunkowań genetycznych. Jednak może wiązać się on z rasą.
Ze schorzeniem najczęściej borykają się rasy brachycefaliczne (te ze spłaszczonym pyskiem) czyli shih-tzu, buldogi francuskie, buldogi angielskie, mopsy oraz pekińczyki. Psy tych ras są bardziej podatne na choroby, które ograniczają przepływ powietrza przez drogi oddechowe.
Częstość występowania schorzenia predysponuje również wiek, a także wielkość psa. Psy rasy York mają skłonności do zapadu tchawicy. Natomiast u starszych psów dużych ras częściej występuje porażenie krtani.
Do przyczyn niekardiogennego obrzęku płuc zalicza się przede wszystkim:
- urazy głowy,
- hipoproteinemia,
- hipoalbuminemia,
- zespół ostrej niewydolności oddechowej,
- zatrucie dymem,
- porażenie prądem
- długotrwałe napady drgawkowe
- posocznica,
- niepożądane reakcje na leki,
- toksyny,
- choroby zatorowo-zakrzepowe.
Innym powodem może być stłuczenie płuc powstałe w skutek wypadku komunikacyjnego np. potrącenie psa przez samochód. W trakcie uderzenia może dojść do nagłej zmiany ciśnienia w klatce piersiowej, co skutkuje rozerwaniem pęcherzyków płucnych.
W efekcie do ich wnętrza przedostaje się krew, a śródbłonek naczyń płucnych jest uszkodzony i powstaje obrzęk płuc . Przyczyną może być również obecność przepukliny przeponowej. W efekcie może dojść do długotrwałego niedotlenienia oraz niedociśnienia, a w następstwie do wzrostu przepuszczalności naczyń.
Niekardiogenny obrzęk płuc u psa – jakie są objawy?
Woda w płucach u psa jest niebezpieczna dla jego zdrowia. Obecność płynu objawia się na kilka sposobów. Do głównych objawów niekardiogennego obrzęku płuc zalicza się:
- występowanie duszności u psa, zarówno lekkich jak i silniejszych,
- niepokój,
- przyśpieszony oddech czworonoga,
- oddychanie przy otwartej jamie ustnej,
- owrzodzenie jamy ustnej i oparzenia (przy porażeniu prądem),
- brak chęci do przyjmowania pozycji leżącej,
- wypuszczanie bąbli nosem,
- blade albo sine błony śluzowe,
- świst w obrębie dróg oddechowych – występuje u ras krótkoczaszkowych
Warto dodać, ze objawy mogą być łagodne lub silniejsze. W skrajnych przypadkach może dojść nawet do śmierci czworonoga nawet w ciągu kilku godzin od wystąpienia pierwszych objawów.
Jeżeli zauważysz u swojego pupila jeden lub więcej objawów, bezzwłocznie udaj się z nim do lekarza weterynarii. Płyn w płucach u psa jest dla niego bardzo niebezpieczny i wymaga interwencji specjalisty.
Płyn w płucach u psa może dotknąć układu oddechowego, krwionośnego, chłonnego, krążenia, moczowego, a także immunologicznego.
Kardiogenny obrzęk płuc u psów
Obrzęk płuc u psów może wystąpić na tle kardiogennym. Mówi się wtedy kardiogennym obrzęku płuc u psa, który jest wynikiem problemów związanych z sercem, a dokładnie z niewydolnością serca. Z kardiogennym obrzękiem płuc mamy do czynienia wtedy, gdy występuje zaburzenie pracy lewej komory.
Komora niewystarczająco odbieram krem z płuc i niedostatecznie przepompowuje ją do aorty. W rezultacie następuje zastój krwi w płucach, rośnie ciśnienie w naczyniach włośniczkowych i dochodzi do przesięku.
Jak przebiega leczenie kardiogennego obrzęku płuc u psa?
W przypadku kardiogennego obrzęku płuc wstępne leczenie jest identyczne jak w przypadku występowania obrzęku niekardiogennego.
Przede wszystkim należy: ograniczyć do minimum czynniki stresogenne, które mogą spotęgować problemy z oddychaniem, ograniczyć czynniki, które spowodują zbyt duże podniecenie psa, ułożenie czworonoga na mostku, aby ułatwić mu oddychanie, wdrożenie przez lekarza weterynarii tlenoterapii, w razie potrzeby wdrożenie przez weterynarza uspokojenia farmakologicznego, aby objawy się nie nasiliły, w razie konieczności podanie przez lekarza weterynarii leków moczopędnych typu Furosemid.
W przeciwieństwie do niekardiogennego obrzęku płuc, w tym przypadku leki moczopędne wykazują się dużą skutecznością. Lekarz wykonuje badanie kliniczne oraz wywiad z właścicielem psów i na tej podstawie podaje dodatkowe leki oraz rozszerza diagnozę. Płyn w płucach psa widoczny jest na zdjęciu RTG. Na zdjęciu wyraźnie widać powiększone serce o zdartej sylwetce.
Jeżeli płyn jest obecny w jamie opłucnej, to weterynarz najprawdopodobniej zadecyduje o nakłuciu klatki piersiowej, aby dokonać wstępnej oceny płynu. Jeżeli okaże się, że jest go naprawdę dużo to część usuwa. W ten sposób ułatwi pupilowi oddychanie. Przy kardiogennym obrzęku płuc warto umówić się na konsultację kardiologiczną.
Jeżeli pies wcześniej nie chorował, zaleca się dodatkowe badanie echokardiograficzne, aby określić jednostkę chorobową, wdrożyć odpowiednie leczenie i regularnie kontrolować stan zdrowia zwierzęcia. Bardzo istotnym elementem w leczeniu jest również stały monitoring czworonoga. Należy regularnie oceniać liczbę oddechów, a także wysiłku oddechowego.
Obrzęk płuc u psa – jakie są rokowania?
W przypadku stwierdzenia niekardiogennego obrzęku płuc u psów, weterynarz może zalecić przyjmowanie leków, a w cięższych przypadkach np. przy chorobach obturacyjnych górnych dróg oddechowych hospitalizację i obserwację psa. Po wykonaniu badania klinicznego lekarz może dodatkowo zalecić dalszą diagnostykę, aby znaleźć przyczynę problemu, a następnie ją wyleczyć.
Natomiast rokowanie psa z obrzękiem płuc na tle kardiogennym jest różne i zależy przede wszystkim od:
- choroby serca,
- etapu, w którym schorzenie zostało wykryte,
- czasu, w którym podjęto leczenie.
Jednak oprócz leczenia, warto badać czworonoga profilaktycznie. Istotne jest także wykonywanie podstawowych badan krwi, dzięki którym można zauważyć zmiany, świadczące o rozwoju choroby.
Regularne wizyty w klinice weterynaryjnej, wykonywanie wspomnianych badań pozwoli na wczesne wykrycie ewentualnej choroby. W efekcie szybko wdraża się leczenie, a tym samym opóźnia postęp choroby.
W przeciwieństwie do niekardiogennego obrzęku płuc, w przypadku kardiogennego obrzęku duże znaczenie ma czynnik genetyczny. Jeśli kupujesz psa z hodowli, zorientuj się czy rodzice oraz 2 kolejne pokolenia miały problemy kardiologiczne.
Jeśli problemy z sercem występowały, konieczna będzie konsultacja kardiologiczna. Jeśli natomiast posiadasz psa, u którego zdiagnozowano chorobę serca, twój pupil musi być pod stałą kontrolą lekarza weterynarii.
Regularnie chodź na wizyty do kliniki, bądź sumienny w podawaniu leków, a także zadbaj o to, aby pupil nie miał zbyt dużej dawki wysiłku fizycznego. Świetnym sposobem jest systematyczna ocena liczby oddechów. Dzięki temu jesteś w wstanie wychwycić ewentualne problemy i szybko skonsultować się z lekarzem weterynarii.
